h1

Περί Παντοδυναμίας του Θεού

18/07/2007

wise-cow.jpgΗ Σοφή Αγελάδα μου είπε σήμερα:

 «Έστω ότι υπάρχει Θεός και είναι παντοδύναμος… μπορεί φτιάξει μια πέτρα που να μη μπορεί να τη σηκώσει;»

34 Σχόλια

  1. Απάντα αν μπορείς… Απάντα ρε!


  2. Περιμένω…


  3. Τους πλάκωσε όλους η πέτρα μάλλον (παραήταν μεγάλη)
    🙂


  4. Indictos, ίσως διάβασαν το ποστ και μετά έφυγαν από το blog ρίχνοντας μαύρη πέτρα πίσω τους! 😛


  5. Εγώ πάντως περιμένω…


  6. νεπαλέζα θα ‘ναι αυτή η αγελάδα


  7. η αλήθεια είναι πως ακριβώς αυτό το αίνιγμα το είχα βάλει στην δευτέρα γυμνασίου στον θρησκευτικό (μου το ‘χε πει ο πατέρας μου) και μου έκοψε την συζήτηση λιγάκι απότομα. Είπε ότι αυτά είναι σοφιστείες κι ότι δεν ασχολείται. Είχα γελάσει αρκετά με την όλη ιστορία, αλλά ίσως και να είχε δίκιο. Η ερώτηση είναι και γαμώ τις παγίδες. Μοιάζει με εκείνη την ιστορία ότι οι μπάτσοι είναι μπουζούκια.
    Το μπουζούκι είναι όργανο.
    Ο μπάτσος είναι όργανο.
    Άρα ο μπάτσος είναι μπουζούκι.


  8. Aγαπητέ βόμβα-νόβα, λυπάμαι που το λέω, αλλά… κάνετε λάθος! ΔΕΝ είναι το ίδιο παράδοξο με αυτό που λέτε. Το «παράδοξο με το μπουζούκι» είναι ΨΕΥΔΟπαράδοξο, εκτός αν… χαλαρώσουμε πολύ τις ερμηνείες των λέξεων και βρούμε «κοινό παρανομαστή», όπως έκανα ΕΔΩ (κλικ και ελάχιστο scroll κάτω).

    Το άλλο παράδοξο, όμως, αυτό του αγαπητού Χάρη, έχει… άαααλλη χάρη, διότι είναι 100% ΣΩΣΤΟ και ΑΛΗΘΙΝΟ!
    Σας το λέω σαν… λογικός φιλόσοφος (με βούλα, αλλά όχι παπική).

    Πράγματι, το «παράδοξο του χάρη» αποτελεί ΛΟΓΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ της ΜΗ-παντοδυναμίας οποιουδήποτε όντος (όχι μόνο του «Θεού», αλλά γενικότερα) και είναι σωστή, πλήρης απόδειξη.

    Η μόνη εναλλακτική λύση, του παράδοξου, είναι ότι ο Θεός, δημιούργησε κάποια στιγμή αυτή την… παράδοξη πέτρα και… προσπαθώντας να τη σηκώσει, έχασε την παντοδυναμία του. Εκτοτε… έριξε μαύρη πέτρα πίσω του. (όπερ έδει δείξαι, ΠΑΛΙ δεν είναι παντοδύναμος).
    🙂


  9. Φίλε Γιώργο, χαίρομαι πολύ γιατί μου δίνεις την ευκαιρία να επεκτείνω την κουβέντα! Δεν ξέρω 100% αν είναι σωστό και αληθινό γενικά, δεν πιστεύω άλλωστε σε παγκόσμιες αλήθειες (μόνο σε παγκόσμια ψέματα!)… Όμως στο θρησκειακό context, και συγκεκριμένα στο χριστιανικό, είναι ένα εύλογο επιχείρημα το οποίο χρησιμοποιεί την θρησκευτική γλώσσα ή καλύτερα τον θρησκευτικό «λόγο» (δεν είναι τυχαία η χρήση της λέξης λόγος) και τις θρησκειακές του παραδοχές και συμβάσεις… Ο μόνος τρόπος να αντικρούσει ένας χριστιανός το παραπάνω φιλοσόφημα θα ήταν να πει ότι «Ο θεός δεν χωράει σε λογικά πλαίσια τέτοιου τύπου», να ισχυριστεί δηλαδή ότι ο λόγος είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα πεπερασμένων δυνατοτήτων και γι’αυτό ανίκανο να συλλάβει και να αποδώσει την έννοια «Θεός». Όμως αυτό γεννά μια κεφαλαιώδη αντίθεση καθώς ο χριστιανισμός είναι ο ορισμός του Λογοκεντρισμού, και παραθέτω: «1 Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. 2 Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν. 3 πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν.» (Ιωάννης 1/α:1) και επειδή σε ένα τέτοιο επιχείρημα κάποιοι θα απαντούσαν ότι ο Ιωάννης αναφέρεται στον «λόγο του θεού» και όχι στον ατελή ανθρώπινο λόγο εγώ θα απαντήσω ότι και ο λόγος του θεού (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) είναι γραμμένος στην ανθρώπινη ατελή γλώσσα. Κοινώς, αν δεν πιστεύει κάποιος στο παραπάνω φιλοσόφημα τότε ακριβώς για τους ίδιους λόγους πρέπει να αμφιβάλει και για τον «θείο λόγο»…


  10. Φίλε Χάρη, σωστά αναπτύσσεις τα επιχειρήματα.

    Το ότι «δεν χωράει ο θεός σε λογικά πλαίσια» το έχουμε ξανακούσει συχνά (η απάντηση είναι «ε, και», ΠΑΛΙ στοξν ΥΠΟΛΟΙΠΟ κόσμο π.χ. στον κόσμο της Πέτρας που είπες, ΙΣΧΥΕΙ η λογική).
    Η αντίφαση που εντοπίζεις με το «εν αρχή ην ο Λόγος» είναι επίσης σωστή νομίζω, και θεμελιώδης. (Για μένα δεν ισχύει αυτό, αλλά για όποιον το πιστεύει, πρέπει να το σεβαστεί).

    Ο λόγος του Θεού, αν υπήρξε ποτέ, θα μπορούσε να είχε γραφτεί σε ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ γλώσσα με εκφραστική δύναμη Λογικής Πρώτου (ή νιοστού) βαθμού, που… τώρα πια (αποδεδειγμένα) υπάρχει ισότητα μεταξύ ΟΛΩΝ των γλωσσών που έχουν ίδιο εκφραστική ικανότητα, επομένως δεν είναι ανάγκη να είναι καν ανθρώπινη αυτή η γλώσσα. ΜΕ τη διαφορά, ότι για ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ γλώσσα ισχύον οι γνωστοί περιορισμοί και τα παράδοξα, π.χ. του Goedel (incompleteness theorem) κλπ. Επομένως…. ΤΖΙΦΟΣ η οποιαδήποτε «παντοδυναμία». Εδώ… υπάρχουν προτάσεις της λογικής που ΙΣΧΥΟΥΝ αλλά είναι… αποδεδειγμένα ΑΔΥΝΑΤΟ να αποδειχθούν (τι λέμε τώρα); Από τη στιγμή που ένας θεός πιάνει αυτή τη… βρωμιά στο στόμα του, που λέγεται Λόγος ή γλώσσα (ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ είδους) πρέπει να υπακούσει στους περιορισμούς ΚΑΘΕ γλώσσας, όπως έχουν αποδειχθεί και μελετηθεί.

    Π.χ. από προτάσεις σε κάποια ΑΛΛΗ γλώσσα δεν είναι δυνατόν να εξάγεις ΠΛΗΡΩΣ τη γραμματική της, παρά μόνο ατελώς (σε μορφή data mining και ζήτημα είναι).

    Ο ένας και μοναδικός θεός είναι η φαντασίωση της Απόλυτης Αλήθειας (που δεν ισχύει ΟΥΤΕ στη Λογική), «γυρισμένη ανάποδα» και προβεβλημένη προς τα έξω, προς τον Κύριο.

    Πάντως, για μένα το Σύμπαν, που… δεν είναι ούτε χαζό ούτε μηχανικό, ΞΕΡΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τους έμφυτους δικούς του περιορισμούς, και ΠΩΣ θα ξεπεραστούν σε κάποιο βαθμό, μέσω της εξέλιξής του σε όντα όπως… εμείς για παράδειγμα.

    Είμαι πανθεϊστής, ίσως και πολυθεϊστής, αλλά μονοθεϊστής ποτέ, διότι ο μοναδικός και παντοδύναμος θεός είναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΗ πατάτα, καραγκιόζης που θα τον γιαούρτωναν οι… υπόλοιποι θεοί, αν παίρνανε χαμπάρι τη μεγαλομανία του. 🙂


  11. Χαχαχα… Το τελευταίο κομμάτι με το γιαούρτωμα τα σπάει!!! Την καλημέρα μου Γιώργο! 😀


  12. Όλα χαλάνε μόλις δεχτούμε αμασητί το «έστω ότι υπάρχει».

    -Simon @ atheoi.ORG


  13. διευκρίνηση: εννοούσα «αμαχητί» 🙂


  14. Το «έστω ότι» φίλε άθεε είναι… όλα τα λεφτά.

    π.χ.
    Θέλω η ένωσή σας (αθέων) να λάβει θέση για το θέμα των 23 χρωματοσωμάτων εκ πατρός του Ιησού.

    έστω ότι… 🙂


  15. Έκανα μια εύρεση στο Google για το θέμα και ανάμεσα στα σύνδεσμους υπήρχαν οι εύλογες απορίες τύπου «αφού ήταν αποτέλεσμα παρθενογέννησης, από που απέκτησε το χρωμοσώμα Υ», ή ότι «Jesus was the first example of in-vitro fertilization». !?!?

    Και μετά σου λένε ότι η πίστη δεν επηρρεάζει την επιστημονική σκέψη.

    Πρόσθεσε λοιπόν και τον ιησού στη λίστα του «έστω ότι…» 😉


  16. […] ότι υπάρχει” Διαβάζοντας το αίνιγμα της Σοφής Αγελάδας πέρι “παντοδυναμίας θεού”, διαπίστωσα ότι ίσως […]


  17. Αγαπητοί φίλοι Omadeon και Simon χαίρομαι πάρα πολύ που η κουβέντα συνεχίζεται σε αυτό το post και σας ευχαριστώ πολύ που την κρατάτε ζωντανή.

    Ενημερώνω τους υπόλοιπους αναγνώστες ότι θα απουσιάσω μέχρι την Δευτέρα (εκτός απροόπτου). Ελπίζω να κατανοείτε ότι το θέμα της κουβέντας μας είναι τέτοιο που ενδέχεται να προκαλέσει αντιδράσεις όχι πάντα υγειείς και γι’αυτό ωφείλω να προστατεύσω το blog και του φίλους που αφήνουν τα comments τους από trolls, επιθέσεις ακροδεξιών και ακρότητες τρίτων. Για την προστασία του διαλόγου μας/σας κατά την διάρκεια της απουσίας μου και επειδή δεν θα είμαι παρών ωστε να παίξω ρόλο συντονιστή ή πυροσβέστη αν συμβεί κάτι, όσοι δεν έχουν κάνει comment στο παρελθόν στο παρών blog θα χρειαστεί να περιμένουν moderation καθώς έχω ενεργοποιήσει την αντίστοιχη επιλογή του wordpress. Σε ενδεχόμενη τέτοια περίπτωση το comment δεν θα χαθεί αλλά θα ανέβει όταν επιστρέψω. Όλοι οι υπόλοιποι οι οποίοι έχετε ήδη γράψει comment συνεχίζετε κανονικά την κουβέντα και εύχομαι το ίδιο εποικοδόμητικά όπως μέχρι τώρα. Ευχαριστώ για την κατανόηση…


  18. Ο κουρέας της Κωλοπετεινίτσας ξυρίζει όλους τους άντρες της Κωλοπετεινίτσας, εκτός από αυτούς που ξυρίζονται μόνοι τους.

    Εάν ισχύει το παραπάνω, ξυρίζει τον εαυτό του ο κουρέας της Κωλοπετεινίτσας;


  19. ”Έστω ότι υπάρχει Θεός και είναι παντοδύναμος… μπορεί φτιάξει μια πέτρα που να μη μπορεί να τη σηκώσει;”

    Το όν δεν κατέχει μόνο την ισχύ (παντοδύναμος) αλλά κατέχει την σοφία (πάνσοφος) και ως πάνσοφο δεν θα χρησιμοποιούσε την παντοδυναμία του χωρίς σοφία. Ο παραπάνω «παντοδύναμος» που αυτό-αναιρείται είναι το αντίθετο του οντός δηλαδή είναι το μη-όν ή αλλιώς είναι οι ανισόρροποι βασιλιάδες που κυβερνούσαν την γη της Εδώμ. Είναι ο σκοτεινός άγγελος ή σκοτεινή κεφαλή του μικροπρόσωπου που προσπαθεί να πραγματώσει και να δώσει υπόσταση σε κάτι ανυπόστατο: στο ίδιο το κακό, που φυσικά δεν μπορεί να υπάρχει γιατί θα αποτελεί πάντα μια απλή εκτροπή ένα λάθος.
    Το παραπάνω ερώτημα θα μπορούσε να το είχε πει ο «πειραζων» ή «διάβολος» στον Ιησού επάνω στο βουνό και θα αφορούσε βέβαια τον Θεό περισσότερο και την πίστη του Ιησού δευτερευόντως. Οπότε έχει απαντηθεί χρόνια τώρα και μάλιστα τολμώ να πω μάλλον επιτυχέστατα.

    “DEMON EST DEUS INVERSUS”

    Φιλικά,

    Ένας περαστικός Μονοθεϊστής (sic) που πιστεύει στους αρχαίους Θεούς.


  20. Ωραία… Ευχαριστώ που μου απαντήσατε… Καλό είναι να μη μένουν αναπάντητα ερωτήματα. Άλλωστε ποιός αντέχει να πει «δεν ξέρω» και να ζήσει έχοντας ως μόνη βεβαιότητα ότι θα πεθάνει! Μάλλον λίγοι, γι’αυτό και εγώ δέχομαι ο καθένας να θεωρεί ως απάντηση ότι θέλει. Φυσικά κι εγώ από την πλευρά μου μπορώ να κάνω το ίδιο και η δική μου απάντηση είναι «ΔΕΝ ΞΕΡΩ»! Φιλικά κι εγώ. Χάρης


  21. Αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε τα comments σε αυτό το post

    «Έστω ότι υπάρχει»

    Ο justpi απαντάει με τρόπο πιο σαφή από εσάς στο παραπάνω σόφιμα.


  22. Φίλε Χάρη τη εννοείς με αυτό το ΔΕΝ ΞΕΡΩ; Γιατί με μπέρδεψες…
    Εννοείς ότι ή μη παραδοχή του παραπάνω σοφίσματος με κατατάσσει στην κατηγορία:
    «Δεν αντέχω να πω “δεν ξέρω” και αντ’ αυτού λέω ότι «γνωρίζω» την ύπαρξη του θεού… επειδή φοβάμαι (από αγνοία) την μοναδική βεβαιότητα… ότι θα πεθάνω.»
    Ή το ΔΕΝ ΞΕΡΩ που λες αφορά μόνο την απάντηση του σοφίσματος;
    Όσο για τον justpi πραγματικά κατατοπιστικότατος και αναλυτικός. Αν και θα μου επιτρέψεις να πω ότι το 3 σημείο που ανέφερε είναι ακριβώς αυτό που είπα και εγώ λίγο πιο ειδικά…
    Τέλος όπως είπα και παραπάνω είμαι περαστικός, και δεν είμαι ούτε χριστιανός ζηλωτής ούτε ιδεολόγος, ο χριστιανισμός και η θρησκείες δεν έχουν το μονοπώλιο στην Μεταφυσική αναζήτηση και στην πνευματική ατραπό, για αυτό θα παρακαλέσω να μην μου μπει αυτή η ταμπέλα 🙂


  23. Μιλώ για μια γενικότερη αποδοχή του «δεν ξέρω» ως ενδεχόμενη απάντηση σε «μεγάλες ερωτήσεις». Αν θέλετε το συζητάμε αν και η θεματολογία του blog έχει μάλλον παιγνιώδη διάθεση. Αυτές τις ημέρες, λόγω εκλογών αλλά και κάποιων comments που έχω αφήσει σε άλλα blogs θεωρώ πιθανό να υπάρξουν αντιδράσεις στα γραφώμενα του blog μου από Ελληνορθόδοξους και φασίστες. Μέσα σε αυτό το κλίμα μάλλον παρανόησα την απάντηση σας και απολογούμαι…


  24. Επισης ομολογώ ότι εξέλαβα τα γραφόμενα σας με λάθος τρόπο γιατί το comment σας το διάβασα βιαστικά και κατάλαβα άλλο από αυτό που εννοείτε, είναι και το nickname σας λίγο ένοχο που με προκατέλαβε αρνητικά και μοιραία σας παρεξήγησα… 🙂 Την Καλησπέρα μου!


  25. Φίλε Χάρη χαίρομε που κατανόησες ότι δεν αποτελώ απειλή… 🙂
    Όσο για την συζήτηση ας το αφήσουμε γιατί εκτός του ότι είναι απύθμενο θέμα και δεν ταιριάζει με το blog σου, να σου πω την αλήθεια βαριέμαι κιόλας…

    Συμπωματικά με το πρώτο μου σχόλιο, να πω ότι η ιδέα της μη αυτόνομης ύπαρξης του αρνητικού γενικά διατυπώνετε στην ελληνική γλώσσα όπου σχεδόν πάντα για την δήλωση του τοποθετείτε ένα α στερητικό, και ίσως για αυτό το λόγο ο Σωκράτης (στον Κρατύλο) μας λέει ότι η λέξη κακό είναι βαρβαρική, όχι όπως α-φελως νομίζουν πολλοί επειδή δεν ύπαρχε κακό στην αρχαία Ελλάδα, αλλά επειδή σαν σύστημα σκέψης δεν ταίριαζε αυτή η λέξη.

    Κλείνοντας να αφήσω μια μικρή «συμβουλή» προς πάσα κατεύθυνση.
    Και εγώ δεν τα πάω καθόλου καλά με την εκκλησιά, τον κλήρο και γενικά το φαινόμενο θρησκεία ως ένα σύστημα εξουσίας με γνώμονα το νεκρό γράμμα του νόμου και το χρήμα, όμως πρέπει να προσέξουμε να μην πετάξουμε μαζί με τα απόνερα της γέννας και το ίδιο το μωρό!

    Εύχομαι καλό Καλοκαίρι,
    Πάντα φιλικά,
    Ένας περαστικός Μονοθεϊστής (sic) που πιστεύει στους αρχαίους Θεούς.


  26. Αααα… και να προσθέσω κάτι έτσι σαν σπερματική σκέψη σχετικά με τον θειο λόγο που αναφέρεις παραπάνω :

    Λόγος → λέ(γ)ω (Το δε λέγω σημαίνει εξ και γίνεται παρά το λω, το θέλω.)

    Δηλαδή λέγω σημαίνει «εγώ θέλω» ή «έκφραση της θέλησης».

    Ως έκφραση της θειας θέλησης ο λόγος μετατρέπετε στον «Δημιουργό λόγο» που είναι παρών σε όλες τις θεογονίες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο θεόδμητος – θεότευκτος άρρητος λόγος που λαμβάνει χώρα στην ονοματοδοσία του πρώτου κεφαλαίου της γένεσης οπού ο θεός λέει: «γενηθητω φως και εγενετο φως» κτλ. Η Καινή Διαθήκη επιβεβαιώνει την σημαντικότητα του λόγου στους πρώτους στοίχους του πλέον πνευματικού από τα ευαγγέλια της του κατά Ιωάννη : «εν αρχη ην ο λογος και ο λογος ην προς τον θεον και θεος ην ο λογος». Ιδιαίτερα κατατοπιστικό είναι το παρακάτω απόσπασμα από τον Sri Aurobindo στα σχόλια στην Kena Upanishad :

    “Λόγος είναι η κατεξοχήν δημιουργός Δύναμις, δια του Λόγου ο Βράχμα, δημιουργεί όλες της μορφές του Σύμπαντος. Κάθε δημιουργία είναι έκφραση του λόγου αλλά η εκφραζομένη μορφή δεν είναι παρά σύμβολο ή αναπαράσταση της υπάρχουσας ιδέας ήτοι του πραγματικού όντος.”

    Άρα με βάση τα παραπάνω μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η λέξη αναλογικό σημαίνει : σύμφωνα (ανάλογα) προς το λόγγο


  27. Η ιδέα της μη αυτόνομης ύπαρξης του αρνητικού είναι ορατή και σε ζεύγη ενοιών που λειτουργούν σαν δίπολα,με το ένα άκρο του διπόλου να αυτοπροδσιορίζεται και το άλλο να ετεροπροσδιορίζεται ως αντίθετο του πρώτου. π.χ. το σκοτάδι δεν αυτοπροσδιορίζεται αλλά ετεροπροσδιορίζεται ως αντίθετο του φωτός. Άλλα τέτοια ζεύγη είναι το κρύο – ζεστό, το κενό – πλήρες, το άνδρας – γυναίκα κλπ. κλπ. Ένα άλλο τέτοιο δίπολο είναι το θρήσκος – άθεος, όπου το πρώτο αυτοπροσδιορίζεται ενώ το δεύτερο ορίζεται ως αντίθετο του πρώτου. Τα παραπάνω δίπολα όχι μόνο λειτουργούν ως κοινωνικές κατασκευές που μας διαμορφώνουν, συχνά με κοινωνικές συνέπειες (όπως το άνδρας-γυναίκα) αλλά επιπλέον είναι περιοριστικά για τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο και για τον τρόπο που συνθέτουμε τον κόσμο (υλικό και ιδεατό). Φανταστείτε πόσο διαφορετικό είναι για έναν ζωγράφο να σχεδιάσει με λευκό μολύβι σε μαύρο χαρτί, προϋποθέτει ένα νέο σύστημα σκέψης και οργάνωσης της διαδικασίας. Το ίδιο για έναν αρχιτέκτονα αν αποφασίσει αντί να σχεδιάσει το πλήρες, να σχεδιάσει το κενό. Είναι τελειώς διαφορετικός ο τρόπος σκέψης και γι’αυτό η αντιστροφή τέτοιων διπόλων και ειδικά αυτών που βασίζονται στον «λόγο» έχει ενδιαφέρον για την κατανόηση τους αλλά και την κατανόηση της ίδιας μας της νόησης η οποία δεν είναι απαραίτητα αποκλειστικά λογοκεντρική.


  28. Καλημέρα,
    Υπάρχει μια μικρή παγίδα στο θέμα με τα δίπολα και την αντίθεση….

    Τα ζεύγη των αντιθέτων Αρσενικό – Θηλυκό δημιουργούν μια σύνθεση και όχι μια αντίθεση, αυτό είναι αρκετά κατανοητό στο κινέζικο σύστημα σκέψης, όπου για τον ορισμό της ύπαρξης οι κινέζοι ξεκίνησαν από κάτι που δεν χρειάζεται να υπάρχει από κάπου… δηλαδή το 0,

    και είπαν :

    0 = (+1) + (-1)

    Αυτή η σχέση είναι το γνωστό μας Γίν και Γιάν αρσενικό – θηλυκό αλλά όχι με την έννοια της ανισορροπίας και μη-ύπαρξης. Ανάλογη είναι η ιδέα της δημιουργίας και σε όλα τα άλλα συστήματα π.χ. Ελληνικό : Χάος = Ουρανός + Γαία (και εκεί διευκρινίζετε και πολύ ωραία η φύση του ( + ) με τον έρωτα, ως την ένωση και το αποτέλεσμα της)

    Αυτό που αναφέρω εγώ είναι σχετικά με το κακό, την ΜΗ-ύπαρξη ή καλύτερα για την ανισόρροπη ύπαρξη είναι άλλο πράγμα, για να το διευκρινίσω ας το πω με ένα απλό παράδειγμα:

    Ποίος είναι πραγματικά κακός άνθρωπος; Μπορεί να υπάρχει τέτοιος; Ή σε κάθε περίπτωση μιλάμε για έναν άνθρωπο με λάθος αντιλήψεις και προβλήματα (ψυχολογικά κτλ.) που νομίζει ότι πράττει το «σωστό»…

    Τέλος σχετικά με το ζεύγος φως-σκοτάδι, που ανέφερες ότι το σκότος προσδιορίζεται με βάση το φως είναι ακριβώς το αντίθετο, το φως που αποτελεί ένα περιοδικό φαινόμενο μια εκδήλωση, προσδιορίζεται με βάση το σκότος που ήταν, είναι και θα είναι σταθερό…

    Τελικά την πιάσαμε την συν – ζήτηση είχαμε δεν είχαμε 🙂

    Πάντα φιλικά,
    Ο Κανένας


  29. Xm, gia to zeugos fws/skotadi den eimai sigouros, isws kanw lathos, omws h tash einai prwta na orizetai h yparksh tou enos polou kai meta o allos polos na orizetai ws anyparksia tou prwtou.

    To problhma einai akribws auto to + kai to – alla kai se ena pio shmantiko bathmo, h idia h polikothta pou mas empodizei na doume oti tetoiou eidous antithetikes enoies moiraia yparxoun h mia mesa sthn allh kai proupothetoun h mia thn allh. Den einai diaforetiko to antras/gynaika alla dyo ekdoxes tou idiou pragmatos.

    Sorry gia ta greeklish alla den exw ellhnika edw pou eimai! Thn kalhmera mou


  30. Φανταζομαι οτι μια «λογικη» (λεμε τωρα) απαντηση (;) στο ερωτημα θα ηταν:
    Αναδιατυπωνω το ερωτημα: Μπορει τελικα ο Θεος να κανει κατι ισοδυναμο και ισαξιο με αυτον, που να δυσκολευεται ακομα και αυτος να το ξεπερασει σε δυναμη, ταχυτητα, αξια κλπ?
    Λογικα θα μπορουσε και να μπορει. Το εχει κανει με τον γιο του. Ισαξιος δεν θεωρειται σε δυναμη κλπ? Και γιος του (αρα με καποιο τροπο δημιουργημα του)?
    Οποτε εγω απαντω ναι, θα μπορουσε να φτιαξει μια θεικη σουπερ πετρα ιντιστρακταμπλ και ασηκωτη και ισαξια και αιωνια κλπ, αλλα μετα θα επρεπε να αλλαξει το δογμα και να πεσει ντιρεκτιβα να πιστευουμε πια σε Πατηρ, Υιο, Αγιο Πνευμα και Πετρα.


  31. h apantisi einai poli apli. anatrexte ston Thoma ton Akinati, vreite tis pente aitiakes alusides vasei tvn opoivn apodeiknuei tin uparxi tou theou, anaskeuaste tous aitiakous kuklous kai tha exete tin apantisi sas.


  32. Λαδώστε τον να λειτουργήσει όπως παλιά…


  33. mporei na valei kapoion allon na to sikosei


  34. eko ksero oti stin paleia diathiki i leξη παντοδυναμος καλυτερα να μεταφραζωταν καπωσ..’αρκει παντου’



Αφήστε απάντηση στον/στην omadeon Ακύρωση απάντησης